Madem!

-



Dünyada akla değer veren yok madem,
Aklı az olanın parası çok madem,
Getir şu şarabı, alın aklımızı:
Belki böyle beğenir bizi el alem! 
Hayyam

Yorumlar

  1. Baran26 Aralık 2012 12:48

    Hayyam, doğru söylemiş.İnsanlar ne akla değer veriyorlar, ne kişiliğe, nede başka bir şeye varsa yoksa para...

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Maymun da ağaçtan düşer

-
Resim
Kitap rafları arasında zaman öldürüyorum… Yeni çıkanlar, çok satanlar, satmadığı için yüzde elli indirimle okutulmaya çalışılanlar! Kalabalık. Kız tavlamak, piyasa yapmak, kültür abidesi gibi görünmek, okuyan, dünya umurumda değil, bana kitaplar yeter havalarına bürünmek için gelenler de var buraya… Canım sıkkın, ruh halimi değiştirmeye çalışıyorum, kişisel gelişim kitaplarından birini alıp tesadüfen bir sayfa açıyorum; “ Başrollerini Rihard Gere, Julie Christie’nin oynadığı ‘Power’ isimi filmi mutlaka izleyin” demiş yazar, ardından da eklemiş; “ adamlar daha 1986 yılında çözmüşler işi!” Adamların 1986 yılında çözüp, bizim saplanıp kaldığımız; imaj, vizyon, misyon meseleleri… Bu sayfayı açmış olmanın vardır bir hikmeti deyip, gömlek cebimden not defterini çıkarıp, filmin adını yazıyorum, bulunup, izlenecek, mesaj alınacak! İmaj? ‘Mış’ gibi yapma sanatı… Karizma? Ahmet Şerif İzgören MOKS adlı kitabında şöyle diyor; “ Karizma kitap kapağı gibidir, kapağa bakarsı...
Devamı

Arı

-
Resim
“Bir arıyı kokladığınız oldu mu hiç?” diye sormuş Yaşar Kemal. Arının koktuğunu kimse bize söylemedi ki! Aklımıza da gelmedi, başka şeylere kafa patlatıyorduk biz. Geçinmeye çalışıyorduk mesela, savaş çıkar mı diye endişeleniyorduk, elimizde avucumuzda olmayan, adını sürekli duyduğumuz dolar kemiriyordu beynimizin kıvrımlarını. Dolar çok yükselirse biz aç mı kalırdık? Dolar düşerse zengin mi olurduk? Sonra küresel ısınma vardı, kredi kartı borçlarımızı ödeyemiyorduk fakat buzullar eriyordu işte. Batmaz denilen koca gemiyi de bu dibi görünmeyen buz dağları batırmamış mıydı? Hani müzisyenler son dakikaya kadar keman çalıyordu. Filmini yapmışlardı da sarışın çocuk denizin maviliğinde kaybolurken hepimiz ağlamıştık, gençtik o zamanlar. Amerika’nın dostumuz mu, düşmanımız mı olduğu konusunda da kafamız karışıktı, ne yani başımıza bir hal gelirse yardımımıza Rambo yetişmeyecek miydi? Ya Rocky? Apollo öldüğünde de hepimizin gözleri sulanmıştı, yazlık sinemadaydık, genç...
Devamı

Eskiden Dutluktu Buraları

-
Resim
Yusuf Atılgan’ın Anayurt Oteli masanın üzerinde, Çanakkale’de Şakir’in Yeri’ndeyim. Önü deniz, olta atanlar, sohbet edenler, okey oynayanlar, sabah yürüyüşünü bitirmiş kahvaltı edenler var. Zebercet’i anlamaya çalışıyorum. Olup biten onca şey varken ille de Zebercet’i anlayacağım! Bir yazar neden kahramanının ismini Zebercet koyar? Yazarın sağlığında sorulmuştur mutlaka… Eskiden kalabalıkta kitap okuyamazdım, ayıpmış gibi gelirdi, etraf bana bakıyormuş gibi gelirdi, kitap yalnız okunurdu şimdi fark etmiyor. “ Bir eylemin ertesini, sonuçlarını göze alabilirse ya da bunlara kayıtsız kalabilirse insanın yapmayacağı şey yoktu r” cümlesini okuduktan sonra televizyonda izlediğim görüntü geldi gözümün önüne… Bir markette kasa önü sırası, onlu yaşlarda bir çocuk var, cebindeki yüz lirayı düşürüyor arkasındaki yaşlı adam düşen parayı görüyor, eğiliyor bacağını kaşır gibi yapıp yüz lirayı cebine indiriyor, çocuk parayı düşürdüğünü fark edip ağlayarak marketin içinde aranmaya başl...
Devamı