Gidiyor gönlümün efendisi
Pazar kahvaltısından sonra başladı her şey… Televizyonun karşısında üçlü kanepede sırt üstü yatıyorum, hava kapalı, haziran ayında olmamıza rağmen yağmur çiseliyor… Şimdi hatırlamadığım bir rüyanın ortasındayken, dünya dönmeye başladı… Nasıl fırladıysam artık, dönme on saniye kadar sürdü… Kalkıp duş aldım, bu defa yatak odasına attım kendimi… Gözlerimi kapattım, yine aynı dönme… Uyudum, dünya döndü, uyandım dünya döndü… Akşam oldu… Ünal’ı aradım; “ gel arkadaş iyi değilim ben…” Beş dakika sonra kapının önüne geldi sağ olsun… Neden bilmem devlet hastanesine gitmeye karar verdik… Kalabalık! Gençten biri kavga etmiş, kimleyse artık, burnuna yemiş yumruğu… Polislere hararetli hararetli bir şeyler anlatıyor… Dinleyen polisi mahalle kahvesinden tanıyorum… Numara alıyorum; 244… Annesinin kucağında baygın bir yavrucağı apar topar sokuyorlar acile… Her ne olsuysa iki ayağı sarılı bir adam… Kafası sarılı bir kadın, O’nun da polislerle işi var… Kocası dövmüş herhalde