Keyfine yazılar...

Sıcak bir günün gecesi, ne çok yol yapmışım bugün, “hanidiyse!” İzmir’e varmışım… Dolap beygiri gibi dolandım durdum oysa. Köy kahvelerinde küçük molalar verdim, ürkek, soran gözlerle bakan kasketli ağabeylere; nereden gelip nereye gittiğimi ve oralarda ne işim olduğunu anlattım, sonu “iyi iyi” diye biten cümleler dinledim… “ Güzelmiş senin iş” yorumlarına güldüm hatta bir tanesine arabanın anahtarlarını verip “gel hayatları değişelim” dedim, özellikle son aylarda tiksindiğim cep telefonunu hediye etmek için üsteledim. Eski gazeteleri okudum. Bir yerde, akasya ağacının altında otururken acaba bu köyde doğup büyüseydim, ne yapardım diye geçirdim içimden… Köyden bir kızla görücü usulü evlendim, neden sevgilim değilse kız? Niye görücü usulüyse? Yalınayak gezen çocuklarımız oldu. Yazları tarlada çalıştık, kış ayları pek keyifli geçti! Suyu buz, kıvrıla kıvrıla akan derede balık da tuttum, yüzdüm de… Ağılımız, koyunlarımız ve ineklerimiz vardı, çoban oldum bir süre, s

Kitap rafları arasında zaman öldürüyorum… Yeni çıkanlar, çok satanlar, satmadığı için yüzde elli indirimle okutulmaya çalışılanlar! Kalabalık. Kız tavlamak, piyasa yapmak, kültür abidesi gibi görünmek, okuyan, dünya umurumda değil, bana kitaplar yeter havalarına bürünmek için gelenler de var buraya… Canım sıkkın, ruh halimi değiştirmeye çalışıyorum, kişisel gelişim kitaplarından birini alıp tesadüfen bir sayfa açıyorum; “ Başrollerini Rihard Gere, Julie Christie’nin oynadığı ‘Power’ isimi filmi mutlaka izleyin” demiş yazar, ardından da eklemiş; “ adamlar daha 1986 yılında çözmüşler işi!” Adamların 1986 yılında çözüp, bizim saplanıp kaldığımız; imaj, vizyon, misyon meseleleri… Bu sayfayı açmış olmanın vardır bir hikmeti deyip, gömlek cebimden not defterini çıkarıp, filmin adını yazıyorum, bulunup, izlenecek, mesaj alınacak! İmaj? ‘Mış’ gibi yapma sanatı… Karizma? Ahmet Şerif İzgören MOKS adlı kitabında şöyle diyor; “ Karizma kitap kapağı gibidir, kapağa bakarsı