Oyuncaklarının kırılmasını kaldıramıyorlar hepsi bu!
Böyle değildi bu çocuk!
En lüks arabaya biner, en iyisini giyer, en iyi mekânlarda yer içer fakat söylediğine dikkat ederdi...
Iı beğenmedim bugün, sıkıldım, kaçmak istedim masadan, iki çay içimlik süre dayanabildim!
Bir şeyler uydurdum, kalktım... Tanıyorum kendimi, telefonunu dahi açmam artık!
Hata yapıyorum tamam ama mizacım böyle!
Hayatın bir sırrı varmış da sanki bunun kulağına fısıldanmış havaları...
Adı geçen herkesle vakit geçirmeler...
“ Aslında sevmem” diye başlayan cümleler...
Azıcık büyüklenme!
Eski günlerin bir daha geri dönmeyeceğini, trenin kaçtığını bilmenin gözlere yansıyan çaresizliği, kuyruğu dik tutma çabalarının oluşturduğu kambur.
Üzüldüm haline ya, neyse...
Geceleri takılıyorum böyle işte...
Kulp buluyorum olana bitene, kimine kızıyor, kimine acıyorum...
İnsan değil miyim, sövdüklerim, kulaklarını çınlattıklarım da var!
En çok yaşına, başına bakmadan hayat dersi vermeye çalışanlara bozuluyorum...
Tek satır açsa okusa, kendine ait bir kelimesi, televizyondan izlemediği, köşe yazısından kapmadığı fikri olsa...
İnsanlar böyle mutluysa, “bana ne” diyorum...
İnsanları olduğu gibi kabullenmek lazımmış! Örnek sağlam olsa savunabilirim bile bu fikri!
Adam yalancıysa eyvallahı çekeceksin, sırf vakit geçirmek olmadı küçücük bir menfaat uğruna anlattıklarını dinleyecek, saçma sapan şakalarına gülecek, kendince sosyal olacaksın, sahi bir de çevreni sağlam tutacaksın...
Ne ve nasıl olursa olsun, çevre önemli!
“Yalancıdır ama iyidir!”
İnsan iyi yalan söyler ama hem yalancı hem iyi olabilir mi?
Yalana bağlı tabi...
Arada seni de pohpohluyorsa ilaç niyetine...
O anlatırken havaya giriyorsan, aynan seni olduğundan daha büyük ve güçlü gösteriyorsa...
Bir arkadaşın annesi kalp ameliyatı olacakmış telefon etti, 0 gurubu Rh pozitif kan lazım geldiğini söyledi, ameliyatın olacağı vilayetteki bir iki tanıdığı aradım durumu anlattım... Kim sorarsa çaplı adamlar, sorar soruşturur, menfi ya da müspet haber veririz dediler...
Saat gece yarısını çoktan geçti, bekliyorum!
Ben mi durumu izah edemedim?
Ciddiye mi alınmadım?
Anne başkasının olunca...
Tövbe tövbeee, neler geliyor insanın aklına...
İnsanlık ölmedi tabii...
İnsan olanı komaya soktular, eksik bir şey var, hepsi o kadar!
Böyle değildi bu çocuk!
Zaman değiştiriyor çocukları...
Oyuncaklarının kırılmasını kaldıramıyorlar, hepsi bu!
Şarkıdaki gibi; benim hala umudum... Bazen var, bazen yok!
En lüks arabaya biner, en iyisini giyer, en iyi mekânlarda yer içer fakat söylediğine dikkat ederdi...
Iı beğenmedim bugün, sıkıldım, kaçmak istedim masadan, iki çay içimlik süre dayanabildim!
Bir şeyler uydurdum, kalktım... Tanıyorum kendimi, telefonunu dahi açmam artık!
Hata yapıyorum tamam ama mizacım böyle!
Hayatın bir sırrı varmış da sanki bunun kulağına fısıldanmış havaları...
Adı geçen herkesle vakit geçirmeler...
“ Aslında sevmem” diye başlayan cümleler...
Azıcık büyüklenme!
Eski günlerin bir daha geri dönmeyeceğini, trenin kaçtığını bilmenin gözlere yansıyan çaresizliği, kuyruğu dik tutma çabalarının oluşturduğu kambur.
Üzüldüm haline ya, neyse...
Geceleri takılıyorum böyle işte...
Kulp buluyorum olana bitene, kimine kızıyor, kimine acıyorum...
İnsan değil miyim, sövdüklerim, kulaklarını çınlattıklarım da var!
En çok yaşına, başına bakmadan hayat dersi vermeye çalışanlara bozuluyorum...
Tek satır açsa okusa, kendine ait bir kelimesi, televizyondan izlemediği, köşe yazısından kapmadığı fikri olsa...
İnsanlar böyle mutluysa, “bana ne” diyorum...
İnsanları olduğu gibi kabullenmek lazımmış! Örnek sağlam olsa savunabilirim bile bu fikri!
Adam yalancıysa eyvallahı çekeceksin, sırf vakit geçirmek olmadı küçücük bir menfaat uğruna anlattıklarını dinleyecek, saçma sapan şakalarına gülecek, kendince sosyal olacaksın, sahi bir de çevreni sağlam tutacaksın...
Ne ve nasıl olursa olsun, çevre önemli!
“Yalancıdır ama iyidir!”
İnsan iyi yalan söyler ama hem yalancı hem iyi olabilir mi?
Yalana bağlı tabi...
Arada seni de pohpohluyorsa ilaç niyetine...
O anlatırken havaya giriyorsan, aynan seni olduğundan daha büyük ve güçlü gösteriyorsa...
Bir arkadaşın annesi kalp ameliyatı olacakmış telefon etti, 0 gurubu Rh pozitif kan lazım geldiğini söyledi, ameliyatın olacağı vilayetteki bir iki tanıdığı aradım durumu anlattım... Kim sorarsa çaplı adamlar, sorar soruşturur, menfi ya da müspet haber veririz dediler...
Saat gece yarısını çoktan geçti, bekliyorum!
Ben mi durumu izah edemedim?
Ciddiye mi alınmadım?
Anne başkasının olunca...
Tövbe tövbeee, neler geliyor insanın aklına...
İnsanlık ölmedi tabii...
İnsan olanı komaya soktular, eksik bir şey var, hepsi o kadar!
Böyle değildi bu çocuk!
Zaman değiştiriyor çocukları...
Oyuncaklarının kırılmasını kaldıramıyorlar, hepsi bu!
Şarkıdaki gibi; benim hala umudum... Bazen var, bazen yok!
Yorumlar
Yorum Gönder