Gece




Gece…
Gökyüzünde ay, oğlak derisinden yapılmış ve ardından ışık tutulmuş tefi andırıyor…
Bilmediğim köhne bir bahçede, dut ağacının kuytusuna saklanmış, üzeri muşamba kaplı masada oturuyorum…
Uzakta bir köpek havlıyor… Kime bilmem!
Bir sivrisinek geçiyor kulağımın dibinden… Derenin sesine cır cır böcekleri eşlik ediyor…
Ay; koyu sarı…
Pastırma yazı gibi…
Sonbahar gibi…
Ayrılık gibi…
Yaşlı bir kadının elleri, tanrıların dünyayı izleyen tek gözü gibi…
Sessizlik(!)

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Uludağ Doğal Madensuyu'nun 100 Yıllık Hikayesi

Eşeklerin gözleri güzeldir!

Birini tanıdım...