Korkunca üç buçuk, yatakta beş!

Bir arkadaşım bastığı şiir kitabının beş tane satmasına üzülmüş!

“Sadece beş” dedi telefonu kapatırken...

Raflardan kitabı alan beş kişi...

Ben olsam; o beş kişinin kim olduğunu merak ederdim...

Neye benzediklerini, ne iş yaptıklarını ve kimsenin almadığı bir şiir kitabına neden para verdiklerini...

&&&

Şaşırmadım, garipsemedim de... Şiir kitabı almaz ki vatandaş...

Şiir; limonata, ayran gibi evde yapılabiliyor ya!  Oturur kendi yazar çizgili defterlere sonra yazdığı şiirleri kimse okumasın diye, yatak altlarına, olmadık yerlere saklar...

Herkes şiir yazabilir...

Fakat herkes kitap haline getirip raflara koyma cesaretini gösteremez...

Kendi şiirlerini günah gibi saklayan adam, nasıl başkasının şiir kitabını para verip okusun?

&&&

Mutfak masasının üzerinde duran kitabın bir yerinde yazar; “ Acı çekmeden değişim olmaz” demiş...

Kimi; aç karınla felsefe yapılmayacağını, kimi; tok karınla şiir yazılamayacağını orta yaşlı adamlarda skorun önemli olmadığını savunuyor...

Korkunca üç buçuk atan insanların yatakta beş yaptığı iddiasında bulunması kaçınılmaz tabi!

&&&

Beş, göreceli bir rakam işte...

Şaire göre az

Bana göre çok...(!)