Bu yıl da baharı beklerken, yaz geldi geçiyor ...

Dün gece Milliyet Blog’taki eski yazıları yeni mahalleye taşımaya niyetlendim... İki yüze yakınını naklettim ve uyudum... Sahi, meraklısına yeni mahallenin adı; http://www.aligulcu.blogspot.com/

Sabah çok erken uyandım ve otuz tanesini daha taşıdım...

Akşam işten eve geldiğimde, hepsini sildim!

Neden?

Nedeni; karışık biraz...

Öncellikle altı yıl önce kaleme aldığım yazıları saçma buldum...( Bir altı yıl sonra şimdi yazdıklarım da saçma mı gelecek?)

Yazılardan bir bölümü güncelliğini kaybetmişti...

Çok tıklanma sevdasına magazine ve futbola bulaştığım için kendime kızdım...

Sevdiğim yazıları da... Nasıl anlatmalı bilmem ki; hani bir haftalığına tatile gidersiniz, deniz kenarında bir balık lokantasında otururken, fonda çalan, bildik bir müzik eşliğinde, güneşin batışını izlersiniz... Manzara oraya aittir! Alıp evinize götürme şansınız yoktur...

İğreti duracağını ve yaşarken aldığınız hazzın yerini tutmayacağını bildiğiniz için, fotoğrafını çekip duvarınıza asmazsınız...

Tam olarak böyle bir şey sanırım!

&&&

Hava sıcak, işler yoğun... Sabahattin Ali’nin kitaplarını aldım okurum diye ama nafile... Kuyucaklı Yusuf’un yarısına ya geldim ya gelemedim...

Vakit olduğunda eski filmleri izliyorum, neden bilmem...

Elle tutulur ya yeni bir şey yok, ya da ben yenileri takip edemiyorum...

&&&

Balığa da gidemez oldum, tam “bu yıl siftahım yok” yazacaktım, Mayıs ayı başında, iskeleden düştüğüm gün geldi aklıma!

Üç yıl önce de kasım ayında bir gece, dereye düşmüştüm... Aklıma geldikçe hala o çift hatlı cep telefonuna yanıyorum...

Hayat işte, düşe kalka geçiyor

&&&

Daha ramazan ayının ilk gününden dokuz gün tatil, dillerde...

Alışveriş merkezleri yine çok kalabalık... Hurma, ana haber bültenlerinde... Şike muhabbetleri yüzünden futboldan da soğudum... Şimdiye kadar Türk takımlarının Avrupa’da oynadığı hiçbir maçı izlemediğim gibi liglerin ertelenmesine aldırmadım bile...

Bu yıl da baharı beklerken, yaz geldi geçiyor işte...

Hayırlı Ramazanlar...